Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «آفتاب»
2024-05-01@11:49:00 GMT

اینک ما و حضور دهه هشتادی‌ها در اعتراضات خیابانی

تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۶۷۴۰۸

اینک ما و حضور دهه هشتادی‌ها در اعتراضات خیابانی

آفتاب‌‌نیوز :

در میانه نگاه‌های رسانه‌ای و صاحب‌نظران به اعتراضات اخیر کشور، بیش از هر موضوع دیگری حضور نوجوانانی با محدود سنی ۱۵ تا ۱۸ سال کانون توجهات را به سوی خود جلب کرده است. در واقع، این روز‌ها از نسلی سخن به میان می‌آید که نه با تئور‌یهای فلسفی و سیاسی آشنایی دارد و نه می‌تواند قواعد پیچیده جهان سیاست را درک کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نسلی که «سبک زندگی» و «زیست جهان» متفاوتی با نسل‌های پیشین کشور دارد.

در سه هفته گذشته در فضای مجازی ویدئو‌هایی از حضور نوجوانانی در خیابان‌ها منتشر شده که در شعار‌ها و کلامشان نه خط قرمزی را به رسمیت می‌شناسند و نه درکی از فضای ذهنی بزرگ‌ترهایشان دارند. در یک کلام آن‌چنان که برخی ناظران مسائل اجتماعی گفته‌اند با نسل جدیدی مواجه هستیم که دنیا را همچون بازی‌های کامپیوتری می‌بینند و چنین می‌پندارند که پس از مرگ، جان تازه‌ای برای ادامه بازی دارند.

شاید حضور این نوجوانان در اعتراضات خیابانی که گا‌ه سن آن‌ها به زیر ۱۵ سال نیز می‌رسد، جذابیت‌های رسانه‌ای ویژه خود را داشته باشد، اما با نگاهی جامعه‌شناختی به هیچ‌عنوان نمی‌توان این پدیده را امری عادی تلقی کرد. بنابر هزاران دلیل، دیدن نوجوانان در اعتراضاتی با چاشنی خشونت و ساختارشکنی هم غیرعادیست و هم کم‌سابقه.

حال صرف توجه به دلایل چنین رخدادی نمی‌تواند پاسخ‌گوی نوع مواجهه با نسلی باشد که از آن می‌توان به عنوان «کنش‌ورز سیاسیِ خیابانی دهه هشتادی‌ها» یاد کرد. با این اوصاف، در ادامه نوشتار حاضر تلاش بر آن است که این رخداد نامانوس در بستر فرهنگ سیاسی «سیاست‌زدگی جوامع خاورمیانه‌ای» مورد خوانش و بررسی قرار بگیرد.

خاورمیانه سیاست‌زده و نوجوانان در صف اول سیاست‌ورزی در ایران
حضور افرادی که هنوز به سن قانونی نرسیده و درکی از کنش‌ورزی سیاسی در معنای مرسوم آن ندارند، در جوامع توسعه‌یافته امری نامعمول و غیرقابل پذیرش تلقی می‌شود. در آمریکا و کشور‌های اروپایی برای یک نوجوان چشم‌اندازی فارغ از تحصیل، رشد، آموزش و البته تفریح‌های ویژه تعریف نمی‌شود. شاید برای هیچ یک از مردمان جهان توسعه یافته قابل فهم نباشد که در یک اعتراض رادیکال، نوجوانان نه تنها حضور داشته باشند، بلکه عنوان‌دار «بدنه اصلی» تجمع باشند. البته این استثنایِ غیرممکن در جهان توسعه‌یافته برای مردمان سیاست‌زده خاورمیانه چندان غریب نیست. فراتر از نامانوس نبودن، این پدیده تبلور نهایی و غیرقابل انکار «خاورمیانه سیاست‌زده» است.

طی دهه‌های متمادی بسیاری از صاحب‌نظران حوزه جامعه‌شناسی سیاسی، «سیاست‌زدگی» را یکی از بزرگ‌ترین معضل‌های خاورمیانه ارزیابی کرده‌اند. از این‌که در جوامع توسعه یافته، سیاست حوزه‌ای تخصصی و محدود به نقش‌آفرینی قشر نخبگان بوده، اما در خاورمیانه در تاروپود زندگی روزمره مردمشان تنیده شده، همچون آسیبی بزرگ یاد می‌شود. فارغ از درست یا نادرست بودن این ارزیابی، توجه به این موضوع ضروری است که اساسا «سیاست‌زدگی» شناسه و شاید سرنوشت غیرقابل فرار مردمان این منطقه پورآشوب و ناآرام باشد.

به عبارت شفاف‌تر، «خاورمیانه سیاست‌زده» برآیند و زایش منطقه جغرافیایی است که در آن سیاست همه و هیچ ساکنان‌اش است. در این منطقه فرهنگ سیاسی آنتاگونیستی (مخاصمه – ستیهندگی) میان نیرو‌های سیاسی متعارض‌اش برقرار بوده و همین امر حضور یکی را به انکار دیگری گره زده است. در چنین فضایی امکان تعامل اندک و حضور سیاست در تمام سطوح زیست اجتماعی و ذهنی ساکنان، امری طبیعی به نظر می‌رسد؛ چرا که تمامی حوزه‌ها بخشی جدایی‌ناپذیر از سیاست بوده و هست.

در این میان، رسیدن گستره و اشاعه سیاست‌زدگی به میان خردسالان و نوجوانان نیز یکی از پدیده‌های غیرقابل انکاری است که در خاورمیانه امروز فراگیر شده است. یعنی افراد زیر ۱۸ ساله‌ای که از بطن تولد در یک فرهنگ عمومی «سیاست‌زده» رشد کرده‌اند. آن‌ها به جای پرداختن به رویا‌های کودکانه‌شان در لحظه‌های رخداد به یک اکتیویست (کنش‌گر) سیاسی تبدیل می‌شوند.

با این اوصاف، هر چند حضور نوجوانان در میان جنبش‌های موسوم به «بهار عربی» در سال ۲۰۱۱ معطوف به سابقه است، اما حجم و میزان نقش‌آفرینی این قشر در اعتراضات اخیر ایران، بسیار کم‌سابقه و عجیب به نظر می‌رسد. در مصر، تونس، لیبی و... در سال ۲۰۱۱ نوجوانان در کنار اقشار جوان و میان‌سال حضوری پررنگ داشتند، اما این که نقش محوری را بر عهده داشته باشند و یا اساسا تجمعات با لوگوی آن‌ها شناخته شود، هیچ‌گاه سابقه نداشته است.

با این نسل چه باید کرد؟
همان‌گونه که از نظر گذشت، گستره و نوع حضور افراد زیر ۱۸ سال حتی در خاورمیانه سیاست‌زده نیز امری بی‎سابقه و استثنا است. اکنون این موضوع به امری نگران‌کننده و سوژه‌ای مهم برای تحلیل‌های کارشناسان حوزه مسائل اجتماعی و سیاسی تبدیل شده است؛ و، اما زمانی که در مواجهه قانونی با افراد زیر ۱۸ ساله بازداشت شده در اعتراضات اخیر مقرر شده جرایم آن‌ها در دادگاه اطفال رسیدگی شود، بیشتر نمایان می‌شود که تا چه اندازه وضعیت فاجعه‌بار و اسفناک می‌باشد. در چنین وضعیتی این پرسش مهم مطرح می‌شود که در برابر این نسل دهه هشتادی که به اقرار مسئولین سیاسی و امنیتی کشور بدنه اصلی ناآرامی‌های اخیر نیز بوده‌اند، چه باید کرد؟

اولین و شاید در دسترس‌ترین رویکرد به روال سابق، نادیده‌انگاری و انکار حضور و مطالبات این نسل است. به عبارت دقیق‌تر، یک راه‌حل این است که هویت اجتماعی این نسل به رسمیت شناخته نشود و حضور عجیب و محل تامل آن‌ها در اعتراضات اخیر نیز حاصل هیجان یا یک پدیده مقطعی ارزیابی شود. بدون تردید، چنین رویکردی تکرار رویه گذشته بوده و هیچ دردی را درمان نمی‌کند. این رویه به معنای نادیده گرفتن حضور نسل آتی کشور طی یک دهه آینده است؛ نسلی که قرار است منبع اصلی نیروی انسانی به عنوان مهم‌ترین سرمایه کشور در آینده باشند.

باید توجه داشت که رویکرد حذف، انکار و نادیده گرفتن طی سال‌های گذشته نه تنها جواب نداده بلکه همواره موجب انباشت بیشتر مطالبات نیز شده است؛ لذا ضروری به نظر می‌رسد که اکنون نهاد‌های مسئول در مسیر تعامل با نسلی گام بردارند که بر خلاف یک زندگی کودکانه معصومانه به عمیق‌ترین حوزه سیاست یعنی اعتراض و نافرمانی ورود پیدا کرده‌اند. پذیرش این گزاره یک ضرورت غیرقابل انکار است که حضور نسل جدید در خیابان‌ها با هر مطالبه و سبک زندگی‌ای، محصول نظام آموزشی و جامعه‌پذیری مسلط هستند. بنابراین، در وضعیت جاری ضرورت گوش فراگرفتن به مطالبات آن‌ها و پذیرش تحولات زمانه از اهمیتی ویژه برخوردار است.

به هیچ عنوان مساله پذیرش کامل خواسته‌های این نسل نیست؛ چرا که چنین امری با توجه به ساختار سیاسی و سنت‌های اجتماعی موجود در کشور قابلیت عملی شدن نداشته و ندارد. مساله این است که با گذار از رویکردی زمان‌پریشانه، زمینه تعامل با این نوجوانان غیر معمول و متفاوت از «ما»‌هایی که زیست جهان ویژه خود را داشتیم، صورت بگیرد. در این راستا نیز هیچ راه‌حلی فارغ از بازبینی و اصلاح نگاه به جامعه و نظام آموزشی وجود نداشته و ندارد.

منبع: فرارو

منبع: آفتاب

کلیدواژه: اعتراض های خیابانی اعتراضات مردمی دهه هشتادی ها اعتراضات اخیر توسعه یافته سیاست زدگی ۱۸ سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۶۷۴۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تحلیل عباس عبدی از اعتراضات دانشجویی در آمریکا: از این تنور نانی برای اصولگرایان محترم پخته نمی‌شود، بهتر است فکر دیگری کنند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آنگونه که جماران روایت کرده، عباس عبدی تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:

روز گذشته ساعت ۱۲ خانم خبرنگاری از فارس تماس گرفت و در خواست مصاحبه در باره اعتراضات دانشجویی آمریکا را داشت. گفتم پاسخ‌های من برای فارس مفید فایده نیست و شاید هم چاپ نکنید. در هر حال با اصرار ایشان گفتم سوالات را بفرستند. چون فرصت پاسخ مکتوب دادن نداشتم و ایشان هم عجله داشتند، من هم صوتی پاسخ دادم. بطور معمول شرط من این است که متن را برگردانند تا در حد مناسب ویرایش ادبی و محتوایی کنم در ویرایش معمولا نکاتی را تعدیل و اضافه و به لحاظ ادبی اصلاح می‌کنم.

ایشان در ساعت ۲۰:۴۲ متن موردنظر خود را فرستادند و چون عجله داشتند من هم ویرایش سریعی انجام داده و ارسال کردم. ولی چون دیدم منتشر نشد در ادامه ویرایش بهتری انجام دادم و تاکید کردم که این منتشر شود که تایید کردند و گفتند روز یکشنبه منتشر می‌شود. آنان ویرایش اولیه را منتشر کردند. تیتری انتخاب کردند که نقل‌قول مستقیم است در حالی که در متن نیست بلکه عکس آن را گفته‌ام.

در اینجا دو تیتر انتخابی خودم را با متن نهایی به همراه گزارش منتشر شده فارس تقدیم می‌کنم. این آخرین گفتگوی من با فارس خواهد بود مگر این که هر دو ایراد یعنی تیتر و متن را اصلاح کنند. هر زمان به اصول حرفه‌ای انتشار گفتگوها پایبند شدند می‌توان گفتگو کرد.

البته از خبرنگار محترم پرسیدم: «ممکنه بفرمایید من در کجای گفتگو گفته‌ام موضوع حادی نیست؟

پاسخ دادند:

آقای عبدی بزرگوار شما همون پاراگراف اول خط دوم و سوم چنین چیزی فرمودید منم چیزی که شما گفتید رو منتشر کردم نه چیز دیگه» داوری درباره صحت این ادعا هم به عهده خوانندگان محترم.

ضمنا سوالات را همانطور که فرستادند یکجا و در ابتدا می‌آورم.

سوالات:

۱-با توجه به اتفاقات آمریکا و همچنین اروپا از جمله فرانسه و آلمان تحلیل شما در مورد بازداشت اساتید و دانشجویان چیست؟

۲- با توجه به اینکه از غرب و دانشگاههای آمریکا و اروپا تبلیغات مثبتی می شد ولی اکنون می بینیم استاندارد دوگانه در مورد دانشگاه های انجا و ایران اعمال میشه، نظر شما چیست؟

۳- اگر این اتفاقات در ایران می افتاد شما به عنوان یک استاد دانشگاه چه تحلیلی داشتید؟

ویراست نهایی بنده:

اولین نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که چرا اعتراضات دانشجویی شکل می‌گیرد؟ این گونه اعتراضات منحصر به کشور آمریکا نمی‌شود و در کشورهای دیگر هم هست اکنون به اروپا هم رسیده است. چرا دانشجویان در یک مقطع زمانی به صورت جدی دست به اعتراضاتی می زنند که به طبع باعث به وجود آمدن مشکلاتی هم برای خودشان می‌شود؟

به دلیل این که برخی نهادهای سیاسی مانند انتخابات، احزاب و حتی رسانه‌ها، غیرکارکردی می‌شوند. زمانی که این نهاد ها از کارکردهای واقعی خودشان دور می‌شوند و به نوعی دچار بن‌بست و فساد سیاسی می‌شوند، جامعه از طریق دانشگاه‌ها واکنش نشان می‌دهد. در واقع دانشگاهیان اولین گروهی هستند که خط شکنی می‌کنند زیرا چندان وابستگی و تعلق سیاسی مانند دیگران به ادامه و حفظ وضعیت موجود ندارند.

دانشگاهیان وارد میدان می‌شوند و دست به اعتراض می‌زنند. این اعتراضات از دو حالت فراتر نمی رود، یکی اعتراضات خیلی عمیق و جدی است و پیگیری می شود و به نتیجه می‌رسد و از طریق اصلاحات تغییرات جدی در جامعه ایجاد می کند، به عنوان مثال اعتراضات دانشجویان آمریکا به جنگ ویتنام که بسیار هم موثر واقع شد و آغازی بود برای پایان جنگ ویتنام. اعتراضات عادی که با همراهی کافی نباشد، زود تمام می‌شود.

وجدان بیدار جامعه در دانشگاه است و هنگامی که نهاد های سیاسی قفل کنند دانشگاهیان وارد میدان می شوند و این قفل را می شکنند و جامعه را وارد مسیر دیگر می‌کنند، البته تمام این اتفاقات به شرطی رخ می‌دهد که برخی نهاد های دیگر کم و بیش استقلال خود را حفظ کرده باشند، مثلا در ایالات متحده آمریکا سه نهاد وجود دارد که این سه نهاد به نسبت بقیه نهادها محبوب و استقلال خود را حفظ کرده‌اند.

اولین نهاد دستگاه قضایی و دیوان عالی آمریکا است این دستگاه استقلال و اعتبار خود را نزد مردم دارد حتی در مواردی که شش نفر از آنان جمهوری خواه بودند باز هم علیه ترامپ رای دادند. البته استقلال هیچگاه صفر و صدی نیست همیشه یک نوع انحرافاتی در این موارد مشاهده می شود اما بهرحال فهم عمومی و اعتماد مردم بسیار حائز اهمیت است.

دومین نهاد بانک مرکزی است. مسئله اعتبار بانک مرکزی در جهان مسئله بسیار مهمی محسوب می شود و بانک مرکزی باید معتبر باشد، در ایالات متحده آمریکا بانک مرکزی اعتبار لازم را دارد. بانک مرکزی در آمریکا مانع سیاست های تورم زا، مشکل آفرین و فساد آوری است که معمولا در سیستم های دولتی وجود دارد. سومین نهاد نیز ارتش است.

این سه نهاد محبوبیت، اعتبار و کارکرد خود را دارند. زمانی که این سه نهاد استقلال دارند، و در مقابل نهادهای سیاسی و بطور مشخص احزاب ( جمهوریخواه و دموکرات)، مجلس نمایندگان، مجلس سنا، دولت و رسانه ها دچار فساد و انحراف شوند جامعه قفل می شود و وقتی که جامعه قفل شود وجدان بیدار جامعه از طریق اعتراضات دانشجویان خود را نشان می‌دهد و فضا را تغییر می‌دهد.

اعتراضات ادامه پیدا می‌کند تا یک تغییر و تحول متناسبی در جامعه اتفاق بیفتد. علت اصلی اعتراضات در آمریکا حمایت سیاسی و مالی از اسرائیل است، به دلیل نفوذی که اسرائیل در دو قوه مجریه و مقننه و رسانه ها دارد، آنها را به انحراف کشانده و منابع مالی ایالات متحده را به سمت خود جذب و سیاست ایالات متحده آمریکا را تابع خود کرده است، و در نتیجه مردم به این شرایط معترض هستند، مخصوصا نسل جوان که با کمک شبکه های اجتماعی به استقلال رسانه ای نیز رسیده اند در حال مقابله با این شرایط و اسرائیل هستند.

این فرایند اعتراضات دانشجویی موقت است تا زمانی که به نتیجه برسد و کارکرد نهاد های سیاسی متناسب با خواست عمومی شود. این اعتراضات در همه جای دنیا با اهداف مشخص صورت می گیرد اعتراضات دانشجویی و دانشگاهی از این منطق تبعیت می‌کنند.

بازداشت‌ها هم در ابتدا اتفاق می‌افتد و چیز عجیبی نیست. دانشجویان را دستگیر می‌کنند و به مقر پلیس انتقال می‌دهند و بعد هم آزاد می‌کنند و به دادگاه می‌فرستند. دادگاه های آمریکا نیز استقلال کافی دارند و دانشجویان می‌توانند در دادگاه از وکلا کمک بگیرند. زمانی که دانشجویان دست به اعتراض می زنند برای زندان، دستگیری و دادگاه آمادگی و آگاهی نسبی دارند.

اگر دانشجویان مجوز اعتراض گرفته باشند که اصلا مشکلی برای دانشجویان پیش نمی‌آید اما اگر مجوز نگرفته باشند اعتراض کرده باشند باز هم خیلی جدی نیست مگر اینکه تخلفی صورت گرفته باشد در این صورت پلیس ورود می کند. مسأله اصلی دادگاه است. و الا پلیس همه جا کمابیش درگیر می‌شود. ضمنا آنجا کسی را برای فیلم‌برداری و انتشار این درگیری‌ها بازداشت نمی‌کنند. حتی به آن دختر خانمی که فیلم خشونت جرج فلوید را گرفت جایزه دادند.

هیچ استاندارد دوگانه ای وجود ندارد این محصول ذهن اصولگرایان است، اگر در ایران نیز همین شرایط برقرار شود کسی نسبت به آن معترض نمی شود.

اول باید اجازه دهند که مردم به هر چیزی که می‌خواهند در چارچوب قانون اعتراض کنند و اگر هم بدون مجوز اعتراض کردند نهایتا پلیس دستگیر و به دادگاه منتقل می‌کند اما به شرطی که دادگاه مستقل عمل کند. اگر دادگاه مستقل عمل کند اساسا هیچ استاندارد دوگانه‌ای وجود ندارد. استاندارد دوگانه متوجه کسانی است که به این حد از تقابل در آنجا اعتراض می‌کنند ولی از اقدامات تندتر و عجیب در اینجا دفاع می‌کنند.

آنچه که در غرب به آن اعتراض می شود این نیست که چرا دانشجویان و استادان را دستگیر می‌کنید و به دادگاه می‌برید زیرا آنها آمادگی اینها را دارند چون فکر میکنند قانون حاکم است و نهایتا باید در مقابل قانون پاسخگو باشند اما در اینجا هیچ کدام از اینها اتفاق نمی افتد.

در غرب نیز یک سری مشکلات وجود دارد و دانشجو ها نیز اعتراض می‌کنند اما تفاوت این است که در آنجا و در نهایت خودشان را با این مسائل و خواست عمومی تطبیق می دهند، متحول می شوند و بهبود پیدا می‌کنند. در غرب زمانی که دانشجو اعتراض می‌کند به او اتهام هایی مانند اینکه از ایران پول گرفته‌اید تا اعتراض کنید نمی‌زنند اما در ایران زمانی که دانشجو دست به اعتراض می زند هزار اتهام به او می زنند. در اعتراضات سال گذشته تعداد زیادی از دانشجویان مجروح شدند. پرونده‌های انضباطی دارند در سابقه آنان ثبت و ضبط می‌شود. ولی در آنجا کلینتون یکی از همین دانشجویان معترض جنگ ویتنام بود بعدا هم رییس‌جمهور شد.

اصولگرایان نباید کار خودشان را با کشور دیگری مقایسه کنند. این موضوع ها هیچ ارتباطی بهم ندارد. چرا کارهای خوب آنها را نمی گویید اینکه آنها را دستگیر می‌کنند و فورا به دادگاه انتقال می دهند، چرا در کشور ما این کار را انجام نمی دهند.

بنابراین عده ای در ایران به دنبال توجیه کارهای خودشان هستند و این بدتر از هر چیز دیگر است. درحال حاضر هم کسی در ایران جرئت ندارد نسبت به چنین موضوعاتی اعتراض کند حتی اگر من نسبت به آن موضوع اعتراضی نداشته یا حتی موافق باشم اما به دیگران حق اعتراض می‌دهم.

اخیرا آمریکا به اسرائیل کمک مالی کرده است و بخشی از اعتراضات به همین موضوع برمی‌گردد. موضوع کمک مالی آمریکا به اسرائیل به صورت شفاف در مجلس آمریکا تصویب شد و آمریکایی‌ها هم به درستی اعتراض می‌کنند که ما خودمان فقیر هستیم چرا پول هایمان را به اسرائیل می‌دهید.

آیا در ایران کسی می‌تواند چنین اعتراضی کند؟ قطعا نمی‌تواند. من نمی‌گویم به دیگران کمک کنیم یا نکنیم بعضا با برخی کمک‌های خارجی موافق هم هستم ولی بحث در این موضوع است که قرار نیست همه عین من یا شما فکر کنند و چنین مقایسه.ای از اساس باطل است و به نفع شما هم نیست.

در خصوص اینکه اگر چنین اتفاقاتی در ایران رخ دهد، چنین اتفاقاتی در ایران رخ نمی‌دهد و سرکوب می شود. اگر مجموعه‌ای از افراد بخواهند درباره یک موضوع اساسی بطور عملی اعتراض یا اظهار نظر کنند قطعا با عکس‌العمل مواجه می‌شوند و هیچگاه مجاز به آن نخواهند بود حتی درخواست آن هم موجب مشکل خواهد بود.

شرایط باید به گونه‌ای باشد که همه بتوانند حرف خودشان را بزنند و اگر اعتراضی دارند نیز بگویند و اگر خلاف قانون عمل کنند ما هم باید مانند آمریکا عمل کنیم دستگیر شوند از آنها عکس گرفته شود و به دادگاه فرستاده شوند.

این نوع مقایسه ها هیچ کمکی به طرفداران وضع موجود برای توجیه اقداماتشان نمی‌کند اما نکته مهم اینجاست که در غرب اعتراضات بطور معمول به نتیجه می‌رسد یعنی افرادی پاسخگو می‌شوند و تغییر و تحولات اتفاق می‌افتد چون بالاترین مقام‌ها هم از مردم رای می‌خواهند پس اگر ببینند مردم اعتراض دارند خودشان وضع را اصلاح می کنند اما در ایران اگر کسی بخواهد اصلاحات انجام دهد فورا رد صلاحیت می‌شود. از این تنور نانی برای اصول‌ گرایان محترم پخته نمی شود و بهتر است فکر دیگری کنند.

خبر منتشر شده در فارس

عباس عبدی: بازداشت اساتید و دانشجویان در آمریکا و اروپا موضوع حادی نیست

عباس عبدی روزنامه نگار اصلاح طلب با اشاره به اعتراضات دانشجویی در آمریکا و اروپا و ضرب و شتم و بازداشت صدها دانشجو و اساتید گفت:بازداشت اساتید و دانشجویان در آمریکا و اروپا موضوع حادی نیست.

عباس عبدی پژوهشگر اجتماعی، روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب و فعال سیاسی-اجتماعی در گفت وگو با خبرنگار سیاسی باشگاه خبرنگاران توانا در خصوص اعتراضات دانشجویان در آمریکا و اروپا و بازداشت اساتید و دانشجویان اظهار داشت :اولین نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که چرا اعتراضات دانشجویی شکل می‌گیرد؟ این گونه اعتراضات منحصر به کشور آمریکا نمی‌شود و در کشورهای دیگر هم هست اکنون به اروپا هم رسیده است. چرا دانشجویان در یک مقطع زمانی به صورت جدی دست به اعتراضاتی می زنند که به طبع باعث به وجود آمدن مشکلاتی هم برای خودشان می‌شود؟

وی با بیان اینکه به دلیل که برخی نهادهای سیاسی مانند انتخابات، احزاب و حتی رسانه‌ها، غیرکارکردی می‌شوند. زمانی که این نهاد ها از کارکردهای واقعی خودشان دور می‌شوند و به نوعی دچار بن‌بست و فساد سیاسی می‌شوند، جامعه از طریق دانشگاه ها واکنش نشان می دهد، افزود: در واقع دانشگاهی ها اولین گروهی هستند که خط شکنی می‌کنند زیرا چندان وابستگی و تعلق سیاسی مانند دیگران به ادامه وحفظ وضعیت موجود ندارند.

این فعال سیاسی افزود: دانشگاهی ها وارد میدان می شوند و دست به اعتراض می زنند . این اعتراضات از دو حالت فراتر نمی رود ، حالت اول اعتراضات خیلی عمیق و جدی است و پیگیری می شود و به نتیجه می رسد و از طریق اصلاحات تغییرات جدی در جامعه ایجاد می کند ، به عنوان مثال اعتراضات دانشجویان آمریکا به جنگ ویتنام که بسیار هم موثر واقع شد و آغازی بود برای پایان جنگ ویتنام.

عبدی ادامه داد: وجدان بیدار جامعه در دانشگاه است و هنگامی که نهاد های سیاسی قفل میکنند دانشگاهیان وارد میدان می شوند و این قفل را می شکنند و جامعه را وارد یک مسیر دیگر می کنند ، البته تمام این اتفاقات به شرطی رخ می‌دهد که برخی نهاد های دیگر کم و بیش استقلال خود را حفظ کرده باشند ، مثلا در ایالات متحده آمریکا سه نهاد وجود دارد که این سه نهاد به نسبت بقیه نهاد ها محبوب و استقلال خود را حفظ کرده اند .

وی در ادامه در خصوص نهاد های مستقل در آمریکا اینگونه اظهار نظر کرد: اولین نهاد دستگاه قضایی و دیوان عالی آمریکا است این دستگاه استقلال و اعتبار خود را نزد مردم دارد حتی در مواردی که شش نفر از آنان جمهوری خواه بودند باز هم علیه ترامپ رای صادر کردند . البته استقلال هیچگاه صفر و صدی نیست همیشه یک نوع انحرافاتی در این موارد مشاهده می شود اما بهرحال فهم عمومی و اعتماد مردم بسیار حائز اهمیت است .

این فعال سیاسی-اجتماعی افزود: دومین نهاد بانک مرکزی است . مسئله اعتبار بانک مرکزی در جهان مسئله بسیار مهمی محسوب می شود و بانک مرکزی باید معتبر باشد ، در ایالات متحده آمریکا بانک مرکزی اعتبار لازم را دارد . بانک مرکزی در آمریکا مانع سیاست های تورم زا ، مشکل آفرین و فساد آوری است که معمولا در سیستم های دولتی وجود دارد . سومین نهاد نیز ارتش است.

عبدی اذعان کرد: این سه نهاد محبوبیت، اعتبار و کارکرد خود را دارند . زمانی که این سه نهاد استقلال دارند، و در مقابل نهاد های سیاسی و بطور مشخص احزاب ( جمهوریخواه و دموکرات ) ، مجلس نمایندگان ، مجلس سنا، دولت و رسانه ها دچار فساد و انحراف شوند جامعه قفل می شود و وقتی که جامعه قفل شود وجدان بیدار جامعه از طریق اعتراضات دانشجویان خود را نشان می‌دهد و فضا را تغییر می‌دهد.

وی با تاکید بر اینکه اعتراضات ادامه پیدا می‌کند تا یک تغییر و تحول متناسبی در جامعه اتفاق بیفتد، بیان کرد: علت اصلی اعتراضات در آمریکا موضوع اسرائیل است ، به دلیل نفوذی که اسرائیل در دو قوه مجریه و مقننه و رسانه ها دارد ، آنها را به انحراف کشانده و منابع مالی ایالات متحده را به سمت خود جذب کرده است و سیاست ایالات متحده آمریکا را تابع خود کرده است ، و در نتیجه مردم به این شرایط معترض هستند ، مخصوصا نسل جوان که با کمک شبکه های اجتماعی به استقلال رسانه ای نیز رسیده اند در حال مقابله با این شرایط و اسرائیل هستند .

این فعال سیاسی اصلاح طلب عنوان کرد : این فرایند اعتراضات دانشجویی موقت است تا زمانی که به نتیجه برسد و کارکرد نهاد های سیاسی متناسب با خواست عمومی شود. این اعتراضات در همه جای دنیا با اهداف مشخص صورت می گیرد اعتراضات دانشجویی و دانشگاهی از این منطق تبعیت می‌کنند.

عبدی با تاکید بر طبیعی بودن روند بازداشت دانشجویان و اساتید، گفت : بازداشت‌ها هم در ابتدا اتفاق می افتد و چیز عجیبی نیست. دانشجویان را دستگیر می‌کنند و به زندان انتقال می‌دهند و بعد هم آزاد می‌کنند و به دادگاه می‌فرستند. دادگاه های آمریکا نیز استقلال کافی دارند و دانشجویان می توانند در دادگاه از وکلا کمک بگیرند . زمانی که دانشجویان دست به اعتراض می زنند برای زندان ، دستگیری و دادگاه آمادگی و آگاهی دارند .

وی در ادامه با عادی جلوه دادن اتفاقات اخیر در آمریکا و اروپا، اذعان کرد: اگر دانشجویان مجوز گرفته باشند بعد اعتراض کرده باشند که اصلا مشکلی برای دانشجویان پیش نمی آید اما اگر مجوز نگرفته باشند اعتراض کرده باشند باز هم خیلی جدی نیست مگر اینکه تخلفی صورت گرفته باشد در این صورت پلیس ورود می کند. مسأله اصلی دادگاه است. و الا پلیس همه جا کمابیش درگیر می‌شود.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار که گفت با توجه به اینکه از غرب و دانشگاههای آمریکا و اروپا تبلیغات مثبتی میشد ولی اکنون می بینیم استاندارد دوگانه در مورد دانشگاه های آنجا و ایران اعمال میشه، نظر شما چیست، گفت: هیچ استاندارد دوگانه ای وجود ندارد این محصول ذهن اصولگرایان است ، اگر در ایران نیز همین شرایط برقرار شود کسی نسبت به آن معترض نمی شود.

عبدی افزود: اول باید اجازه دهند که انسان ها به هر چیزی که می‌خواهند در چارچوب قانون اعتراض کنند و اگر هم بدون مجوز اعتراض کردند نهایتا پلیس دستگیرشان میکند و به دادگاه منتقل می کند اما به شرطی که دادگاه مستقل عمل کند.اگر دادگاه مستقل عمل کند اساسا هیچ استاندارد دوگانه ای وجود ندارد. استاندارد دوگانه متوجه کسانی استان که به این حد از تقابل در آنجا اعتراض می‌کنند ولی از اقدامات تندتر و عجیب در اینجا دفاع می‌کنند.

وی تاکید داشت : آنچه که در غرب به آن اعتراض می شود این نیست که چرا دانشجویان و استادان را دستگیر میکنید و به دادگاه می برید زیرا آنها آمادگی اینها را دارند چون فکر میکنند قانون حاکم است و نهایتا باید در مقابل قانون پاسخگو باشند اما در اینجا هیچ کدام از اینها اتفاق نمی افتد.

این فعال سیاسی با بیان اینکه در غرب نیز یک سری مشکلات وجود دارد و دانشجو ها نیز اعتراض می‌کنند اما مشکل اینجاست در آنجا و در نهایت خودشان را با این مسائل و خواست عمومی تطبیق می دهند، متحول می شوند و بهبود پیدا می‌کنند، افزود: در غرب زمانی که دانشجو اعتراض می‌کند به او اتهام هایی مانند اینکه از ایران پول گرفته اید تا اعتراض کنید نمی زنند اما در ایران زمانی که دانشجو دست به اعتراض می زند هزار اتهام به او می زنند . در اعتراضات سال گذشته تعداد زیادی از دانشجویان مجروح شدند. پرونده‌های انضباطی دارند در سابقه آنان ثبت و ضبط می‌شود. ولی در آنجا کلینتون یکی از دانشجویان معترض جنگ ویتنام بود بعدا هم رییس‌جمهور شد.

عبدی در ادامه با بیان تندی جبهه اصولگرایان را محکوم به مقایسه نابجا درباره ایران و کشور های دیگر کرد:اصولگرایان نباید کار خودشان را با کشور دیگری مقایسه کنند. این موضوع ها هیچ ارتباطی بهم ندارد .چرا کارهای خوب آنها را نمی گویید اینکه آنها را دستگیر می‌کنند و فورا به دادگاه انتقال می دهند، چرا در کشور ما این کار انجام نمی دهند.

وی ادامه داد: بنابراین عده ای در ایران به دنبال توجیه کار های خودشان هستند و این بدتر از هر چیز دیگر است . در حال حاضر هم کسی در ایران جرئت ندارد نسبت به موضوعی اعتراض کند حتی اگر من نسبت به آن موضوع اعتراضی نداشته باشم اما به دیگران حق اعتراض می‌دهم .

این فعال سیاسی- اجتماعی در خصوص دلایل اعتراضات در امریکا گفت: اخیرا آمریکا به اسرائیل کمک مالی کرده است و بخشی از اعتراضات به همین موضوع برمی‌گردد. موضوع کمک مالی آمریکا به اسرائیل به صورت شفاف در مجلس آمریکا تصویب شد و آمریکایی هم اعتراض می‌کنند که ما خودمان فقیر هستیم چرا پول هایمان را به اسرائیل می‌دهید.

عبدی عنوان کرد: آیا در ایران کسی می‌تواند چنین اعتراضی کند ؟ قطعا نمی‌تواند. من نمی گویم کمک کنیم یا نکنیم بعضا با برخی های کمک های خارجی موافق هم هستم ولی بحث روی این موضوع است که قرار نیست همه عین من یا شما فکر کنند و چنین مقایسه ای از اساس باطل است و به نفع شما هم نیست.

وی در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگار که اگر این اتفاقات در ایران اتفاق می افتاد شما چه تحلیلی داشتید، گفت: چنین اتفاقاتی هرگز در ایران رخ نمی‌دهد و قطعا سرکوب می شود.اگر مجموعه‌ای از افراد بخواهند درباره یک موضوع اساسی بطور عملی اعتراض یا اظهار نظر کنند قطعا با عکس‌العمل مواجه می‌شوند و هیچگاه مجاز به آن نخواهند بود و حتی درخواست آن هم موجب مشکل خواهد بود.

این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه در خصوص شرایط مطلوب در ایران اینگونه اظهار نظر کرد: شرایط باید به گونه ای باشد که همه بتوانند حرف خودشان را بزنند و اگر اعتراضی دارند نیز بگویند و اگر خلاف قانون عمل کنند ما هم باید مانند آمریکا عمل کنیم دستگیر شوند از آنها عکس گرفته شود و به دادگاه فرستاده شوند .

عبدی در پایان با تاکید بر اینکه این نوع مقایسه ها هیچ کمکی به وضع موجود برای توجیه اقداماتشان نمی‌کند، افزود: نکته مهم اینجاست که در غرب اعتراضات به نتیجه می رسد یعنی افرادی پاسخگو هستند و تغییر و تحولات اتفاق می افتد چون بالاترین مقام هم از مردم رای می‌خواهد پس اگر ببیند مردم اعتراض دارند خودشان وضع را اصلاح می کنند اما در ایران اگر کسی بخواهد اصلاحات انجام دهد فورا رد صلاحیت می شود. از این تنور نانی برای اصول‌ گرایان محترم پخته نمی شود و بهتر است فکر دیگری کنند.

۲۷۲۱۸

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900935

دیگر خبرها

  • چرایی پیش‌بینی‌ناپذیری ایران فردا / قواعد بازی حکومت و جامعه پیچیده‌تر شده
  • معلمِ متفکر
  • جنبش دانشجویی آمریکا اراده لازم برای تغییر را دارد
  • تحلیل عباس عبدی از اعتراضات دانشجویی در آمریکا: از این تنور نانی برای اصولگرایان محترم پخته نمی‌شود، بهتر است فکر دیگری کنند
  • حربه زنگ زده یهودستیزی
  • رئالیسم سیاسی چیست؟
  • نوجوانان بوشهری بر بال آهنین به سودای پرواز پرداختند
  • نقشه پراکندگی نیروهای مقاومت از یمن تا فلسطین
  • پیشرفت اجتماعی ایران از سال ۲۰۱۹ کم و در سال ۲۰۲۳ منفی شد / در بخش فرصت ها وضعیت ایران خطرناک است / قربانی‌شدنِ پیشرفت اجتماعی در ساحتِ سیاست و اقتصاد
  • آغاز رسمی فعالیت شهرداران دهه هشتادی رفسنجان